Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Deadman Wonderland

2011, 12 επεισόδια
Θα αρχίσω λέγοντας ότι αυτό το anime ήταν μια όαση στην καυτή έρημο της animeικής σαπίλας που διέσχιζα πάνω κάτω τη περίοδο που έβγαινε (καλοκαίρι 2011). Ήταν το σωτήριο χέρι που με τράβηξε από τον βάλτο των βαρετών, ανούσιων, ψυχαναγκαστικά παρακολουθούμενων anime (Fruits Basket, ακόμα ρωτάω τον εαυτό μου ΓΙΑΤΙ όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη) προσφεροντάς μου το δώρο της διασκέδασης. Με κανε να θυμηθώ ξανά τι σημαίνει να περνάς καλά βλέποντας anime (ακούς Chobits;), όχι να περιμένεις πότε θα τελειώσει το κάθε επεισόδιο για να πας να αλλάξεις τον πηγαίο κώδικα του μίζερου java προγραμματός σου απλά για να χαρείς όταν σου εμφανίζει ότι μειώθηκε κατά 1 ο αριθμός των επεισοδίων που έχεις να δεις ακόμα (ψυχωτικό πανδαιμόνιο).

Ας αφήσουμε όμως τα δικά μου κι ας πάμε να κάνουμε μια ενδοσκόπηση.  

Υπεύθυνος για αυτό το θείο δώρο της λύτρωσης θα πρέπει να θεωρηθεί ο mangaka Jinsei  Kataoka (βλέπε Eureka Seven), o οποίος το μακρινό 2007 ξεκίνησε το DW. Eπρεπε να περάσουν τέσσερα χρόνια προτού η Μanglobe το δώσει στον σκηνοθέτη Koichiro Hatsumi ο οποίος το μετέτρεψε από απολαυστικό manga σε απίστευτο anime.  

Episode 1

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει άνθρωπος σ' αυτόν τον κόσμο που να 'χει δει το 1ο επεισόδιο (ούτε καν, και μόνο η 1η σοβαρή σκηνή φτάνει) και να μην το συνεχίσει. Πραγματικά αν υπάρχει και τον ξέρετε φέρτε τον μου να τον κεράσω μια μούτζα, χωρίς παρεξήγηση (αν είσαι ντούκι ή ντουλάπας δε μετράει για σένα). Απλά όταν βλέπεις αυτήν την εικόνα λες “εδώ είμαστε”.


Επικό, έτσι; Για να σας δώσω να καταλάβετε τι ρόλο βαράει η είκονα, θα πω ότι η εικόνα αυτή είναι η κατάληξη μιας κατα τα άλλα κανονικής σχολικής μέρας όπου ένα μάτσο σχολιαρόπαιδα (συμπεριλαμβανομένου και του πρωταγωνιστή) συζητάνε για την επερχόμενη εκδρομή στη φυλακή Deadman Wonderland, η οποία όπως προδιαθέτει και η λέξη wonderland είναι επίσης ένα κέντρο θεαμάτος, (λίγο βάναυσου θεάματος βέβαια, κάτι σαν σύγχρονο Κολοσσαίο). Η τύχη όμως θα παίξει περίεργα παιχνίδια στον κεντρικό χαρακτήρα, τον Igarashi Ganta (τραβάει μαρτύριο αυτό το αγόρι) ο οποίος από απλός θεατής των αρρωστημένων παιχνιδιών θα γίνει μέρος τους...

Πλοκή

Red Man & Conspiracy

Υπέυθυνος για το παραπάνω μακελειό είναι ο Red Man (Akai Otoko) ή αλλιώς Wretched Egg ο οποίος σε ανυποψίαστο χρόνο, την ώρα του του μαθήματος, σκάει μύτη και σπέρνει το χάος σκοτώνοντας τους πάντες εκτός απ τον Ganta, στον οποίο εμφυτεύει στο στήθος μια καινούρια δύναμη (branch of sin). Εδώ αρχίζει ένα ταξίδι γεμάτο αίμα, δάκρυα κι ιδρώτα, κυρίως για τον Ganta τον οποίο δύσμοιρο καθιστούν ένοχο για τη σφαγή και κλείνουν στη DW με ποινή θανάτου, πέφτωντας έτσι θύμα μιας καλόστημένης πλεκτάνης. Που, τι και πως, απλά δείτε το. Τέρμα τα spoilers για σήμερα (ελπίζω).

Deadmen & Branches of Sin

Το όλο concept εδώ είναι αρκετά ενδιαφέρον. Σ αυτό το anime δεν παλέυουν ούτε με σπαθιά, ουτέ με πιστόλια, ούτε παίζοντας ελληνικό βρωμόξυλο. Χρησιμοποιούνε το branch of sin, όπου έτσι ονομάζεται η ικανότητα να ελέγχουν το αίμα τους, το οποίο στερεοποιούν και σχηματίζουν ο καθένας με τον τρόπο του. Όσοι έχουν αυτήν την ability ονομάζονται deadmen. Ο κύριος ρόλος λοιπόν των deadmen μέσα στη φυλακή είναι να συμμετέχουν στα Carnival Corpses, κάτι 1vs1 μάχες για τις οποίες παίζονται στοιχήματα και για τις οποίες υπάρχει το φετίχ να δίνουν στους νεκρανθρώπους ονομασίες πουλιών, από αετός και γεράκι μέχρι ανεμογάμης, θαλλασομπεκάτσα, ασπροκωλιάς, γιδοβυζάχτρα και πορδοκλανάς. Όλα δεκτά.

P.S Οι ονομασίες των πουλιών είναι πραγματικές.

Deadman Wonderland
Η ιδιωτική αυτή φυλακή είναι μια διεστραμμένη επιχείρηση που χρήσιμοποιεί τους θανατοποινίτες φυλακισμένους της για να βγάζει κέρδος. Αυτό το πετυχαίνει στελνοντάς τους σαν τα γουρούνια στη σφαγή μέσω διαφόρων παιχνιδιών απ' τα οποία έχεις γύρω στο 0,000000000000000001 % πιθανότητα να επιζήσεις (seems fair enough) προσφέροντας έτσι ψυχαγωγία στους αιμοδιψείς θεατές. Η ηθική δικαιολογία της όλης κατα τα άλλα ανήθικης φάσης είναι ότι οι φυλακισμένοι είναι καταδικάσμενοι σε θάνατο, οπότε αργά ή γρήγορα θα πεθάνουν έτσι κι αλλίως. Σωστά. Ποιός χέστηκε.

Τι Disneyland και μαλακίες. Πάρε εδώ μεγαλείο

Εκτός από το να πεθάνουν όταν εκτελεστεί η θανατική τους ποινή ή όταν πέσουν στην 99,999999999999999999 % περίπτωση κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, υπάρχει και ένας 3ος θανατηφόρος παράγοντας. Κακόμοιρα παιδιά. Το να πεθάνουν από το κολιέ που εκγχέει δηλητήριο στα σωματά τους. Ο μόνος τρόπος να το αποφύγουν αυτό είναι να παίρνουν το αντίδοτο κάθε μέρα το οποίο πρέπει να αγοράσουν με χρήματα τα οποία κερδίζουν νικώντας τα παιχνίδια ή τα Carnival Corpse (από τις οποίες ο χαμένος φεύγει με ένα μέλος του σώματος λιγότερο) !!! Ένταξει. Φτάνει. Θα με πιάσουν τα κλάμματα. Σκουπίσου κι εσύ αναγνώστη. Το ξέρω ότι σου έκανα τη καρδιά περιβόλι.

Πάμε τώρα όμως να ρίξουμε ένα βλέφαρο στους χαρακτήρες:

Igarashi Ganta
Το μεγαλείο της συμπόνιας. Αυτό το παιδί μου σπαράζει τη τρυφερή μου καρδιά. Με στεναχωρεί τα μάλα. Μα πως γίνεται να γαμηθεί περισσότερο η ζωή ενός ανθρώπου μέσα σε μια μέρα; Σκοτώνουν τους φίλους του, τον καταδικάζουν σε θάνατο, τον κλείνουν στη φυλακή, μέσα στη φυλακή περνάει τα μύρια όσα, η πεμπτουσία του ψυχικού και σωματικού πόνου. Το μόνο που λείπει μετά είναι να του βάλουμε κι ένα στεφάνι με αγκάθια, να του κοτσάρουμε κι ένα σταυρό στη πλάτη και να του πούμε να ανέβει τον Γολγοθά.

Πέρα απ τη τραγικοτητά του που είναι και το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό, έχει κι αυτός το branch of sin και μπορεί να ελέγχει το αίμα του το οποίο χρησιμοποιεί σαν βλήμα (ranged fighter).
Τελός, έχει βάλει σκοπό να εκδικηθεί τον τύπο που σκότωσε τους φίλους του.

Γενικότερα είναι καλό παιδί και ξηγημένο παλικάρι απλά η τύχη δε του χει χαμογελάσει συχνά (δηλαδή ποτέ). Είναι τόσο άτυχος που μπορεί να πεθάνει από άγνωστη αιτία προσπαθώντας να φτιάξει ένα μπολ με δημητριακά.

Shiro
H αγαπημένη μου ασπρουλιάρα (shiro σήμαινει άσπρος στα ιαπωνέζικα για όσους δε το ξέρουν ήδη). Παιδική φίλη του Ganta. Από τις μορφές που έχω συμπαθήσει περισσότερο από τα anime που χω δει. Και δε μπορώ και να το αιτιολογήσω πλήρως. Μήπως είναι εκείνο το αρχικό τραγουδάκι που έλεγε με τη παιδική μελωδία και τους σκατόψυχους στίχους; Ναι, σίγουρα αυτό μέτρησε. Ίσως και λίγο η άτοπη ανεμελειά της (όχι σε επίπεδα χαζοχαρουμενιάς, αρκετά όσο να είναι ευχάριστη) που ήταν σαν μια ξέμπαρκη άσπρη κουκίδα μες τη μαύρη μιζέρια της φυλακής.

Όπως και να χει, λατρεύω κι αυτήν και το μες το δηλητήριο (η λέξη αυτή χρησιμοποιείται συχνά στους στίχους) τραγούδι της.

Makina

Μια milfάρα, βυζαρού, kinky-αφέντρα-στο-κρεβάτι-και-δε-συμαζεύεται επικεφαλής της φρουράς. Ή τύπισα είναι τόσο αδίστακτη που δε διστάζει να σε κόψει με το σπαθί της σχηματίζωντας γραμμές, κύκλους, τρίλιζες από αίμα πάνω στο στήθος σου κτλ μόνο επειδή τόλμησες να αναπνεύσεις λίγο από το οξυγόνο της.

Τελειώνοντας έχουμε τους:

Tsunenaga Tamaki: Ο διευθυντής της φυλακής, μια γλοιώδης νυφίτσα, mastermind της πουστιάς στον Ganta. Θέλει σκότωμα.

Crow: Ένας deadman πού πληροί 100 % τις προυποθέσεις του άνιωθου ντουκιού (βλέπε Αnime Cliche #1)

Azuma Genkaku: Ένας antagonist ο οποίος ο μόνος λόγος που τον αναφέρω είναι λόγω του όπλου του, που είναι ένα machine gun σε σχήμα flying V κιθάρας το οποίο και τον κάνει αξιομνημόνευτο.

Εικονικό μέρος

Πέρα από την πρώτη εικόνα που έδειξα, που δίνει μια αρχική γεύση, γενικότερα υπάρχει μια σκοτεινίλα στο σχέδιο και στη σκηνοθεσία. Μετά βάψτο με μούντα χρώματα, βάλε λίγο αίμα , λίγη gore-ίλα, μερικές αρρωστημένες σκηνές και λίγο πόνο και θλίψη και έχεις τελείωσει με το εικονικό μέρος. Γιατί έτσι μας αρέσει.


Αιματόgore-ίλα

Αρρώστια

Πόνος και θλίψη
Επίλογος

Οπότε όπως έχουμε (ψιλο)καταλάβει το Deadman Wonderland είναι ένα anime με ωραία πλοκή, ωραίο σχέδιο, ωραίους χαρακτήρες όλα αυτά με μια δόση τραγωδίας 12 επεισοδίων (το μόνο κακό, ευχόμαστε για 2η season, αν και χλωμό γιατί όσο περίεργο και αν φαίνεται, δεν άρεσε στους Ιάπωνες (????????????)).
Το να σου προτείνω αναγνώστη να δεις αυτό το anime είναι σαν να σου προτείνω να κάνεις sex όταν μπορείς να κάνεις. Τόσο αυτονόητο.

2 σχόλια:

  1. για δεύτερη σεζον και γω χλωμό το βλέπω, άκουσα πως απλά το έκαναν για να διαφημίσουν το manga. Τελείωνει τώρα, οποτε ας διαβάσουμε αυτό τουλάχιστον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή